Solidarność

Solidarność – to pomoc innym, którzy również pragną odzyskać nadzieję. Stanowi rację bytu wspólnoty zgodnie z pierwotnym przesłaniem skierowanym w 1949 roku przez L’Abbé Pierre’a do George’a – pierwszego kompaniona: „nie mogę tobie nic dać , ale ty przyjdź i pomóż mi pomagać innym”

ubodzy-ubogim
Kasia

Zasada solidarności – „wymaga od domowników skromnego i prostego stylu życia oraz gotowości niesienia pomocy innym potrzebującym” (z regulaminu wspólnoty). Rozróżniamy „solidarność wewnętrzną” oraz „zewnętrzną”. Rozróżnienie ma uzasadnienie w niespotykanej raczej w takim stopniu specyfice jaką posiada wspólnota lubelska, której członkami są również osoby niepełnosprawne i dzieci – z natury niezdolni do pracy opartej na rachunku ekonomicznym, wymagający wsparcia i opieki. Osoby zdolne do pracy pracują więc również na rzecz utrzymania „słabszych” członków wspólnoty – jest to solidarność wewnętrzna. Solidarność zewnętrzną rozumiemy jako każde zaangażowanie i pomoc na rzecz osób potrzebujących pomocy lub instytucji i organizacji wspierających takie osoby.

-osoby ubogie zgłaszające się po pomoc materialną do sklepu otrzymają nieodpłatnie lub za symboliczną złotówkę odzież lub niezbędne dla nich przedmioty.

-tradycją stało się nieodpłatne wydawanie gorących posiłków w sezonie zimowym. Posiłki przygotowywane są przez kompanionów w ich kuchni, a następnie wydawane – w każdą niedzielę o godzinie 14.00 – na lubelskiej Starówce .

Zimowe niedziele, Plac Po Farze na lubelskiej „starówce”, godz. 14.00
Wspólnota Notre Dame de Bondeville z Rouen (Francja 1999) – podpisanie umowy o partnerstwie

-wspólnoty są solidarne wobec siebie, pomagają sobie wzajemnie, wspólnie realizują projekty. Naszymi najbliższymi partnerami są wspólnoty „Oselya” z Winnik k. Lwowa (Ukraina), Wspólnota z Kolonii (Niemcy), Boncoucrt, La Choux des Fonds i Sion (Szwajcaria), Annemasse (Francja), Helsinki i Westervik (Finlandia), od 2017 roku Fredriksdale (Szwecja),

-każda grupa członkowska Ruchu zobowiązana jest statutowo do zorganizowania przynajmniej jeden raz w roku „sprzedaży wyjątkowej” rzeczy używanych, z której dochód przeznaczony jest na finansowanie międzynarodowych projektów humanitarnych.

-organizowane są międzynarodowe i regionalne „sprzedaże wyjątkowe”: co roku, w czerwcu, w Paryżu w takiej sprzedaży uczestniczy ponad dwieście grup z całego świata. Dochód z nich bywa bardzo wysoki i przeznaczany jest na pomoc humanitarną w najuboższych regionach świata.

-w ostatnich latach głównym projektem humanitarnym finansowanym ze środków Emaus Międzynarodowego i jego grup członkowskich stała się budowa stacji uzdatniania wody wokół jeziora Nokué w Beninie (Afryka) nad którym mieszka kilkadziesiąt tysięcy osób – jesienią 2010 pierwsza stacja została oddana do użytku.

Emaus w Burkina Faso

-programy solidarności Emmaus International orientują się wokół problematyki edukacji, zdrowia, dostępu do wody, migracji i uchodźców – palących zwłaszcza w najbiedniejszych krajach świata, ale także ekonomii solidarnej której brak doświadczają również kraje bogate…